co zrobić gdy dziecko wyzywa rodziców

Największym zaniedbaniem ze strony matki jest nadużywanie alkoholu w obecności dziecka. Dziecko przebywa w tym samym pomieszczeniu, podczas gdy matka spożywa duże ilości alkoholu, najczęściej w obecności innych ludzi, także spożywających alkohol, których zaprasza do siebie. Alkohol spożywany jest w ilościach sprawiających iż Boję się komuś o tym powiedzieć ! Co zrobić ? No a jesli sie dowiedza rodzice o jej wizycie u psychologa moga jej pieklo wyrzadzic i nie skonczy sie na jednym uderzeniu z liscia. ;/. Ale ta jej matka i tak sie dowie o złych ocenach ! Zobacz 34 odpowiedzi na pytanie: Co zrobić gdy rodzice cię biją ? Ponad jedna trzecia rodziców, którzy przyznali się do stosowania przemocy psychicznej, sama doświadczała jej w dzieciństwie od własnych rodziców. Dorośli przyznają też, że krzykiem wyżywają się na pociechach - co piąty badany powiedział, że dopuścił się przemocy, gdy miał kłopoty w pracy lub z pieniędzmi, a co trzeci Gdy jedno z rodziców wyjeżdża z dzieckiem na stałe za granicę, nie uzyskując zgody drugiego, mamy do czynienia z uprowadzeniem. W takim przypadku stosuje się postanowienia Konwencji haskiej z 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Polska jest stroną konwencji od 1992 r. Jeśli dziecko nie chce jechać na kolonie, to znaczy, że ma ważny ku temu powód. Jest wielce prawdopodobne, że nie potrafi wprost go nazwać bądź nie jest go zupełnie świadome. Strach jaki odczuwa, jednak jest realny. Zadaniem rodzica w takiej sytuacji jest odsunąć na bok podejmowanie decyzji co do wyjazdu i przekierować swoją naskah drama tentang bullying 9 orang singkat. Dzieci biją, kapią i mówią do nas przykre rzeczy, kiedy mają w sobie dużo napięcia i trudnych emocji, z którymi sobie nie radzą. Potrzebują naszego wsparcia, aby zrzucić z siebie to, co je przerasta i wrócić do równowagi. To nie znaczy, że mamy zgadzać się na wszystko! Mamy uczyć się komunikować swoje granice w jasny i zdecydowany sposób, ale także pamiętać o tym, że dzieci nie mają złych intencji, a im bardziej „uciążliwie” się zachowują, tym głośniej wołają nas o wsparcie. Kiedy powiemy dzieciom „stop”, gdy robią coś, czego nie lubimy, nie oznacza, że one natychmiast przestaną, ale będą stopniowo uczyły się, na co się nie godzimy i co jest dla nas ważne, a tym samym będą powoli zatrzymywać się w działaniach, które nas naruszają. Oto 10 rozbudowanych komunikatów, które nam w tym pomogą. Możecie je zmieniać i dopasowywać do własnego języka. Próbować ich i sprawdzać, czy dobrze Wam służą. Niech niosą moc i wsparcie! Gdy dzieci ignorują i krzywdzą rodziców przez cały czas, to oznaka tego, że coś jest nie w porządku. Odpowiednie wychowanie od najmłodszych lat to klucz do unikania problemów na późniejszych wiemy, że są rodzice którzy nie zwracają na dzieci uwagi, nie dbają o nie, a nawet robią im krzywdę. Ale zdarza się nie raz i tak, że to dziecko ignoruje i nie szanuje dzieci nie zwracają uwagi na to, co mówią rodzice, problem ten ma wpływ na całą rodzinę. Trzeba jak najszybciej zacząć działać. Gdy dziecko ignoruje i nie szanuje rodziców, daje zły przykład rodzeństwu i problem będzie jedynie narastał, jeżeli nic z nim nie dzieje się, gdy dziecko ignoruje i nie szanuje rodziców?Gdy dziecko ignoruje i nie szanuje rodziców, jego zachowanie zazwyczaj cechuje się co najmniej jedną z następujących oznak: Dziecko nie wykonuje poleceń lub w ogóle nie zwraca na nie uwagi. Ostrzeżenia, groźby i kary nie mają absolutnie żadnego wpływu na zmianę niepożądanego zachowania. Dziecko nie docenia tego, co robią dla niego rodzice. Nie jest wdzięczne za okazywaną dobroć i prezenty. Maluch szuka niezależności – próbuje robić rzeczy, na które nie jest jeszcze gotowy. Odrzuca wszelkie próby pomocy. Bunt, agresja słowna i brak okazywania przywiązania to elementy dnia codziennego. Dlaczego bywa tak, że dziecko ignoruje i nie szanuje rodziców?Jak każde zachowanie dziecka, tak i ignorowanie rodziców może mieć kilka różnych przyczyn. Wiele zależy od charakteru dziecka i jego predyspozycji. Wpływ na to, że dziecko ignoruje i nie szanuje rodziców ma też edukacja i jeśli takie zachowanie skierowane jest jedynie przeciwko jednemu z rodziców, sytuacja jest inna. To oznacza, że dziecko może tłumić negatywne emocje związane z tym właśnie się tak dziać po prostu dlatego, że dziecko woli tego rodzica, z którym spędza więcej czasu. Innym powodem może być trwająca złość na coś, co stało się w przeszłości. Niezależnie od powodu, najlepszym rozwiązaniem jest szczera i spokojna rozmowa z dzieckiem. Wyjaśnienie problemu pomoże go są jednak dzieci, których wychowanie jest prawdziwym wyzwaniem. Maluchy szybko tracą cierpliwość i złoszczą się, są rozpieszczone i mają tendencję do pyskowania. Takie zachowania zazwyczaj są wynikiem problemów społecznych. Nie ma dziecka, które po prostu “jest niegrzeczne” od dzieci stosują mentalną agresję. Krzywdzą rodziców i zadają im ból aby postawić samych siebie w pozycji osoby, która ma władzę. Kiedy taki układ trwa przez dłuższy czas, często zmienia się w syndrom muszą koniecznie skupić się na tym, by ustanowić swój autorytet i korzystać z niego w takich sytuacjach. W innym wypadku dziecko może wejść w wiek dojrzewania z przekonaniem, że ma nad rodzicami władzę. Wtedy problem stanie się bardzo poradzić sobie z tym problemem?Gdy dziecko ignoruje i nie szanuje rodziców, rozwiązanie należy dobrać do jego wieku. Poniżej opisujemy szczegółowo metody radzenia sobie z nieodpowiednim zachowaniem u niemowląt, dzieci pomiędzy drugim a trzecim rokiem życia, oraz u dzieci i dzieci do 2. roku życiaDzieci które nie ukończyły drugiego roku życia nie rozumieją wielu sytuacji. Najlepiej byłoby, gdyby rodzice nie zmuszali ich do niczego, czego maluchy nie chcą robić. Takie mechanizmy mogą jedynie spotęgować niepożądane tego, działaj odwrotnie. Zasyp dziecko oznakami troski, przywiązania, miłości. Dawaj pozytywną motywację i nagrody. Dzięki temu dziecko wypracuje sobie pozytywną relację z szacunkiem i bliskością.“Dzieci które nie okazują szacunku rodzicom stosują mentalną agresję. Krzywdzą rodziców i zadają im ból aby postawić samych siebie w pozycji osoby, która ma władzę. ”Dzieci pomiędzy 2. i 3. rokiem życiaBłąd który wielu rodziców powtarza bardzo często to kłócenie się z dzieckiem tak, jakby było ono osobą dorosłą. Zamiast tego, lepiej jest po prostu trzymać się swoich zasad i poleceń wydanych dziecku. Oczywiście należy egzekwować je z miłością i wyjaśnić, o co ten sposób, dziecko z czasem zrozumie, że wszystko czego wymaga rodzic ma jakiś powód i uzna, że należy tych poleceń przestrzegać. Stanie się tak szczególnie wtedy, gdy dziecko zrozumie wreszcie, że przestrzeganie poleceń rodziców i posłuszeństwo wychodzą mu na dobre i są dla niego i dzieci starszeNatomiast w przypadku starszych dzieci, takich, które chodzą już do przedszkola i szkoły, pomocne może się okazać sprawdzenie zachowania dziecka poza domem. Środowisko szkolne może pomóc Wam jako rodzicom wprowadzać zasady grzecznego zachowania, które następnie dziecko przeniesie do tym etapie życia dziecko jest bardziej świadome swoich czynów i ich konsekwencji. Tak więc techniki wychowawcze używane na tym etapie powinny być oparte o szacunek do rodzica i innych osób, których należy trzeba koniecznie zadbać o wychowanie emocjonalne pociechy. Kluczem jest tu empatia. Dziecko musi uznać, że jego słowa i czyny mogą zranić innych, w tym osoby, które maluch kocha – czyli dziecko ignoruje i nie szanuje rodziców, bez wątpienia trzeba wzmocnić autorytet rodzicielski. Ale nie oznacza to, że musicie być surowymi rodzicami i używać kar. Zdecydowanie nie trzeba także używać przemocy. Zamiast tego, uczcie dziecko codziennie zasad zachowania, dawajcie mu dobry przykład i zapewniajcie tyle uwagi, ile maluch może Cię zainteresować ... Kiedy dzieci zrywają relacje z rodzicami może to mieć swoje uzasadnienie: przemoc, używki, brak wartości… Jednak nie zawsze jest to regułą. Musimy założyć, że są też dzieci, które po prostu działają dzieci zrywają relacje z rodzicami, rodzice nie zawsze widzą ku temu powody. Oczywistym jest, że nikt nie jest doskonały. Są ojcowie i matki, którzy bez wątpienia nie zasługują na miłość swoich dzieci. Jednak są też dzieci, które bez żadnego usprawiedliwienia postanawiają spalić za sobą mosty, odciąć się od przeszłości i pozostawić bolesną ciszę w oszołomionej i rozbitej rodzinie. Jest to niewątpliwie skomplikowany temat, do którego możemy podejść na różne sposoby. Chociaż nie dysponujemy danymi statystycznymi dotyczących liczby rodzin, w których rodzice i dzieci żyją w separacji, to należy zauważyć, że w praktyce klinicznej jest to jeden z najczęstszych problemów. Bycie ojcem lub matką jest trudne. Podobnie jest z byciem dzieckiem. Z drugiej strony jest pewien czynnik, o którym nie powinniśmy zapominać. W literaturze popularnej często spotykamy się z wizerunkiem toksycznych matek, autorytarnych ojców i dysfunkcyjnych rodzin, w których rodzą się nieszczęśliwe dzieci. Jest to rzeczywistość, której istnieniu nie możemy zaprzeczyć. Co więcej, zdarza się częściej niż mogłoby się nam wydawać. Jednak jednym z przypadków, o którym nie mówi się zbyt wiele są dzieci, które z dnia na dzień przestają mieć kontakt z rodzicami. Co więcej w niektórych rodzinach mamy do czynienia z dorosłym potomstwem, która ma negatywne i wyniszczające rodzinę nastawienie. Czasami oczywiście może się za tym kryć jakieś zaburzenie psychiczne, ale nie dzieje się tak w 100% przypadków. Jest to problem, z którym boryka się wielu rodziców nawet w bardzo zaawansowanym wieku. „Roztropny ojciec to ten, który zna swojego syna”. -William Szekspir- Czemu dzieci zrywają relacje z rodzicami? Aby wyjaśnić powód, dla którego dzieci zrywają relacje z rodzicami, musimy pamiętać, że często ma na to wpływ kontekst kulturowy i społeczny. Jeśli porównamy na przykład model anglosaski z japońskim zobaczymy, jak wartości kulturowe dotyczące rodziny bardzo się od siebie różnią. Kontekst ma w tym przypadku duże znaczenie, ale należy także zapominać o osobowości i wewnętrznej dynamice każdej rodziny. Badania, takie jak te opublikowane przez The Journals of Gerontology przez dr. Glenna Deane’a i Glenna Spitza pokazują nam coś bardzo interesującego. Decyzja o zerwaniu relacji z rodzicami często jest uwarunkowana wieloma zmiennymi. Nie ma jednoznacznych predyktorów, ponieważ czasami należy również wziąć pod uwagę wpływ partnera lub relacje między rodzeństwem. Możemy jednak zacząć od dwóch jasnych i oczywistych faktów. Pierwszy to ten że dystans między rodzicami i dziećmi wynika ze złożonych relacji między nimi. Druga kwestia dotyczy osobowości dzieci lub okoliczności, w jakich się znajdują. Zobaczmy poniższe dane. Znaczenie rodzicielstwa i problematyczne środowisko Kiedy myślimy o powodach, dla których dzieci zrywają relacje z rodzicami, niewątpliwie musimy tutaj pamiętać o ciężarze przeszłości. Znajdziemy w niej dystans, upokorzenie, brak wsparcia, krytykę lub autorytaryzm. Dlatego kiedy rozmawiamy z tymi dorosłymi już dziećmi, aby zrozumieć powód zdystansowania się od rodziców, możemy znaleźć następujące powody. Twierdzą, że ich rodzice (lub jeden z nich) nie byli dobrymi rodzicami. Traumatyczne rany, które cały czas tkwią w ich wnętrzu uniemożliwiają im pojednanie. Dystans jest często ucieczką. Często istnieje wyraźna różnica między wartościami jednych i drugich. Jednak to samo w sobie nie jest powodem do całkowitego zerwania kontaktu. Jednakże, gdy rodzice nie szanują pomysłów lub sposobu życia dzieci i wprowadzają sankcje, krytykują i robią ciągłe wyrzuty ich potomstwo może zdecydować się na bardziej drastyczne wyjście. Dzieci, które nie kochają swoich rodziców – milczenie niezrozumienia Są synowie i córki, którzy w pewnym momencie życia postanawiają odciąć się od rodziców. To milczenie powoduje udrękę i niezrozumienie rodziców, którzy nie do końca rozumieją zaistniałą sytuację. Jednak ta decyzja nie przychodzi z dnia na dzień. Często mamy do czynienia z długą listą problemów, gdzie odejście było wyborem rozważanym od dawna. Przeanalizujmy poniżej, jakie dokładnie mogą być tego przyczyny. Kwestia osobowości. Są ludzie z problematycznymi zachowaniami, którzy decydują się na zakończenie relacji z rodzicami. Jednak dane pokazują, że nie jest to decyzja na całe życie. Problemy psychologiczne lub uzależnienia. Te dwa przypadki są bardzo ważne i zawsze należy brać je pod uwagę. Często dzieci decydują się opuścić dom rodzinny lub przestać komunikować się z rodzicami z powodu spożywania pewnych substancji lub występowania zaburzeń psychicznych. Żale z przeszłości. Innym czynnikiem są te wydarzenia, które czasami wyznaczają dystans między członkami rodziny. Problemy finansowe, problemy między rodzeństwem, kłótnie i nieporozumienia lub poczucie, że w określonym momencie dziecko nie otrzymało od rodziców wsparcia, jakiego oczekiwało mogą wyznaczyć dystans nie do pokonania. Relacje z partnerem. Jest to niewątpliwie kolejny element, który musimy wziąć pod uwagę. Czasami dzieci wchodzą w związki, przez które odsuwają się od swojej rodziny. Jest to powszechny fakt w relacjach, w których jeden członek kontroluje (i izoluje) drugiego, aby zabrać mu jakiekolwiek wsparcie emocjonalne. Co możemy zrobić, gdy dzieci zrywają relacje z rodzicami? Powody, dla których dzieci zrywają relacje z rodzicami, są, jak widzimy, bardzo zróżnicowane. Każda rzeczywistość jest wyjątkowa i każda rodzina inna. Bez wątpienia zdarzają się przypadki, w których odległość jest rozsądnym, a nawet koniecznym wyjściem dla niektórych osób (zwłaszcza, jeśli współżycie jest źródłem problemów lub dochodzi do przemocy). Zawsze należy pamiętać, jak ważna jest komunikacja w rodzinie. Jeśli dziecko chce wprowadzić dystans w stosunku do rodziny powinno podać powody, które doprowadziły do ​​tej decyzji. Wtedy jesteśmy zmuszeni do szukania rozwiązań, aby osiągnąć porozumienie obu stron. W takich przypadkach zawsze zaleca się skorzystanie z pomocy specjalistów. Z drugiej strony, w przypadku rodziców i matek z problematycznymi dziećmi bardzo ważna jest cierpliwość. W większości przypadków dzieci wracają, aby wznowić kontakt. Są to bardzo trudne realia, które należy próbować zrozumieć indywidualnie, dokładnie i kompleksowo. To może Cię zainteresować ... 7 odp. Strona 1 z 1 Odsłon wątku: 10609 23 lutego 2014 00:29 | ID: 1085503 Jak się zachować,kiedy włąsne dziecko,w przypływie wzburzenia Was wyzywa? od głupków,debikli itp... Reagować i się złościć? krzyczeć i zwracać uwagę? Czy ignorować?ale jeśli ignorować..to czy to dobrze? może dziecko w takim razie będzie dalej tak robić? Macie takie doświadczenia? 1 Alina63 Poziom: Niemowlak Zarejestrowany: 26-01-2010 19:21. Posty: 18946 23 lutego 2014 08:12 | ID: 1085536 Może nie od razu krzyczeć , ale reagować stanowczo . 2 Dunia Poziom: Szkolniak Zarejestrowany: 10-03-2011 17:24. Posty: 18894 23 lutego 2014 08:19 | ID: 1085541 Nie miałam takich doświadczeń. Ale trzeba działać szybko aby dziecku to nie weszło w krew wyżywanie się na rodzicach lub rodzeństwie. Ja przeczekałabym wybuch złości i wyzwisk a potem na spokojnie tłumaczyłabym niewłaściowość takiego zachowania. A potem za każdym razem wychodziłabym z pokoju gdy zacznie wyzywać. Nigdy ale to nigdy nie krzyczałabym i wyzywała. Bo to tylko utwierdziłoby dziecko w przekonanie, że tak wolno i ktoś się takiego zachowania wystraszy. 23 lutego 2014 11:49 | ID: 1085607 nie,no wyzywanie dziecka stanowczo odpada 4 oliwka Poziom: Dzierlatka Zarejestrowany: 19-04-2008 00:57. Posty: 161880 23 lutego 2014 12:11 | ID: 1085618 Nie zdarzyło się to w naszej rodzinie... trudno wyczuć jakby człowiek na tą sytuację zareagował... 5 Sonia Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 06-01-2010 16:15. Posty: 112846 23 lutego 2014 12:45 | ID: 1085641 Ja bym chyba najpierw ochłonęła, a poetm zareagowała. I to dość ostro, łącznie z daniem kary- np zakaz komputera. 6 Stokrotka Poziom: Pełnoletnia Zarejestrowany: 28-04-2009 15:58. Posty: 66128 23 lutego 2014 12:47 | ID: 1085643 Dunia (2014-02-23 08:19:10) Nie miałam takich doświadczeń. Ale trzeba działać szybko aby dziecku to nie weszło w krew wyżywanie się na rodzicach lub rodzeństwie. Ja przeczekałabym wybuch złości i wyzwisk a potem na spokojnie tłumaczyłabym niewłaściowość takiego zachowania. A potem za każdym razem wychodziłabym z pokoju gdy zacznie wyzywać. Nigdy ale to nigdy nie krzyczałabym i wyzywała. Bo to tylko utwierdziłoby dziecko w przekonanie, że tak wolno i ktoś się takiego zachowania wystraszy. Dokładnie chyba też bym tak zrobiła. 7 waszka123 Zarejestrowany: 23-05-2018 16:12. Posty: 2 23 maja 2018 20:23 | ID: 1421004 Dzień dobry, Sytuacja, w której się Pani znalazła nie należy do łatwych. Dziecko nie zdaje sobie sprawy ze znaczenia słów, których używa. Na początku proszę spróbować nie reagować na wulgaryzmy dziecka. Następnie powinna Pani wyjaśnić dziecku, że to brzydkie słowa, które mogą skrzywdzić drugą osobę. Radziłabym obserwować w jakich sytuacjach dziecko zaczyna używać wulgaryzmów. Jeżeli chłopiec zobaczy, że nie wywołuje to u dorosłych żadnej reakcji to znaczy nikt się nie śmieje, nie złości ani nikt nie zwraca mu uwagi, nie upomina go i nie karze przestanie ono być dla niego atrakcyjne. Proszę również pamiętać, że to Pani jest rodzicem i Pani rządzi w domu, nie syn. Jeżeli w domu nie będzie wyznaczonych jasnych granic, a dziecko będzie traktowane zbyt pobłażliwie, syn będzie czuł, że ma przewagę i miał przekonanie, że w tym domu panują te reguły, które on akceptuje. Dzieci świetnie potrafią wyczuć jakim zachowaniem najskuteczniej spowodują, że ich rodzice stracą pewność siebie a oni tymczasem odniosą korzyści. W tej sytuacji powinna być Pani konsekwentna za swoje czyny. Polecam książkę do poszerzenia wiedzy pt. „Rodzicielstwo przez zabawę. Nowe podejście do Wychowania” Lewance J. Cohen. Dzięki tej książce pozna Pani zabawy, które pozwolą rozładować negatywne emocje, a także nauczą dziecko właściwego postępowania. zapytał(a) o 16:13 Nie nawidze swoich rodzicow! co mam zrobic? Mam 15 lat i nienawidze swoich rodzicow,moja tata ma 57 lat a mama 52. Tata z mama ciągle przeklinają co drugie slowo,nawet jak cos mowia normalnie,czy smieja sie to musza przeklnac..Jestem w 3 gim i miesiecznie moze dostaje 5 zl..nie no powiem tak jak sie uda..jak trzeba jakie ciuchy kupic..to jest darcie ogromne! mam 2 pary spodni 3 bluzy i troche bluzek! a moja siostra jest wlascicielka Croppa town i house! Mieszkam na wsi rano dzisiaj mama jechala do miasta i powiedzialam jej zeby mi kupila legginsy i jakas tunike bo mam w czwartek dyskoteke..i chcialam raz ladnie jest opisalam zeby kupila czarne i w ogole najlepiej w upsie albo tam byly fajnie..to ona mi kupila mi za 10 na rynku ... takie duze ze ona by sie w nie zmiescila a ona jest wysoka i gruba...a ja mam ona jeszcze mowila ze sa dobre! a kupila nasjansze ..jakie mogly byc..tuniki mi nie kupila nawet zadnej bluzki...ludzie czy ja tak duza wymagan..jeszcze teraz sie wydarli na mnie ze co tylko powiem to mam ze mam za duzo..a tak wcale nie jest ..darli sie ze na kazda dyskoteke by chciala nowa bluzke ..jak ja w tamtym roku na ani jednej dyskotece nie bylam!..mam ich dosc rodzice moich kolezanek zawsze wezma ich na zakupyy..kupia cos fajnego,nawet sami z siebie a moi nigdy..zawsze gdy cos chcemy nawet takiego czego nie mamy potrzedbnego...kolezanki ciagle jeszcza kupuja nowe rzeczy a ja ciagle w tych samych chodze..nawet nie mam jak tych pieniedzy uzbierac bo nigdy nie dotaje kieszonkowego ani cos podobnego czasem do skzoly 1,20..niektore kolezanki wydaja tysiace pieniedzy na jdzenie w sklepiku czyn w barze..ja nigdy jak mam te glupie kilka grodszy..zawsze probuje cos uzbierac..ale tak sie nie da! kasy maja duzo...w senscie wystarczajaco..teraz jeszcze mama sie na mnie wydarla ze jak wezmie jakiegos patyka tak mi wleje..bo ja jej powiedzialam ze sa niedobre..to ona sie zaczela drzyc na mnie...w ogole mnie nie rozumie..ze dziewczyna w tym wieku.. potrzebuje wiecej..pieniedzy..wiesz to ze mnie rodzila..to jej sprawa..nawet niechcaialbym sie urodzic wszyscy z mojej rodziny smieja sie ze mnia drwia mowia ze jestem smieciem\1 Wy ludzie myslicie ze zmyslam! jaki mam miec szacune,jak oni nie maja szacunku dla mnie?!ja nie postepuje tak z nimi! nawet sie nie odezwe jestm cicha jak mysz! nie bylo dnia zeby sie nie klocili..chodze po katach ..jak jakas niewiem..rycze ze to jest normalne?chandler poucz sie polskiego..a ty szacunku dla innych ludzi..! a moze jestem dyzlektykiem..co nie wolno?!ALE MAM SIOSTRE STARSZA O ROK! JEJ KUPUJA WSZYSTKO,SLUCHAJA JEJ ONA MA 9 PAR SPODNI A JA 2! ITD... JA TYLKO COS POWIEM TO OD RAZU SIE DRA NA MNIE ...A JAK ONA TO NIC.. NIEROZUMIECIE ZEMNIOE TO PSYCHICZNIE WYKANCZA!chandler bo ty jestes madrzejszy od wszystkich naukowcow..aha rozumiemchandler jesli tak uwazasz..hmm widzisz kazdy ma swoje zdanie...a widze ze ty tez nie nalezysz do tych madrych...wiesz wywnioskowalam to po twoich wulgarnych odpowiedziach..tak na przyszlosc nie wyzywaj sie na ludziach z internetu...najlepiej w poduszke :]Dziwnie sie zachowujesz..uwazasz sie za Bog wie kogo...a piszesz jak skonczony idiota[ przepraszam ale musialam uzyc tego slowa,zastanow sie chlopie nas swoim zachowaniem!]chandler przezyles jakas traume z dziecinstwa czy co? z bidula jestes? czy co ze tak piszesz? Ciekawe jak by na ciebie twoi rodzice mowili o tak..zeby sie wyzyc [CENZURA] matol,[CENZURA] suka...czy bys sie cieszyl z tego?! Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-10-06 16:36:03 Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 16:44 Na twoim miejscu poszłabym do psychologa.. opowiedziałabym mu cala twoja sytuacje.. on by ci poradził co masz zrobic... idź najlepiej do psychologa szkolnego.. miej do niego zaufanie. ;) Pozdrawiam. ;-* I życzę powiedzenia. ^^ ... Ja mam 12 lat ale może porozmawiaj z siostrą ? Powinna coś poradzić lub na spokojnie z mamą powiedz jej żę masz dość tego ci tego ja mam troche inaczej . Wielkie współczucie ... Ja to bym chyba uciekła .. ale to twój do m. poczekaj jeszcze te 3 lata. blocked odpowiedział(a) o 16:17 zaszantażuj nei wiem ucieknij raz z domu i niech zobaczą jak cb naprawdę traktowali. ;] xxlovexx odpowiedział(a) o 16:16 sysiia. odpowiedział(a) o 16:18 eeej. nie martw się. ;-* ja mam gorzej ;. No nie jestem pewna co do tej ucieczk no bo co zanjdą cię zamiast się ucieszyć to zaczną wrzeszczeć i będzie tylko wpier* będzie . Radze ci iść do psychologa szkolnego ja też nie nawidze swoich rodziców kiedyś było tak fanie a teraz zmienili się strasznie a najgorzej z mamą a cała moja rodzina uważa że jetem leniem przez to że moja kuzynka cały czas pomaga bo ma młodszego rodzeństwa i porównują mnie do niej a uczy się gorzej odemnie ja mam same 5 i na razie tylko 1 pałe już przecież im pomagam cały czas ale to zawsze jest źle alb za mało jeszcze bardziej mnie zniechęcają do tez chandler to kończony idiota blocked odpowiedział(a) o 21:22 ucieknij z domu na jakiś czas. «ℓα∂у» odpowiedział(a) o 17:36 bardzo cie przepraszam ale nie moge pomocjestes naprawde biednatak mi ciebie teraz szkodawiem jak sie czujeszjak to czytalam poprostu sie prawie poplakalamnaprawde bardzo wspolczujei jeszcze raz przepraszam ze nie poboglama tymi co ci brzydko pisza sie nie przejmuj bo oni nie wiedza jak ty sie naprawde czujeszpowodzenia wielkiego życze Moi Rodzice tez sie tak zachowuja,!Mam ich kompletnie dosyc ..Teraz planuje ucieczke z domu ..Rozumiem cie ;) nie uciekaj z domu, bo Ci się jeszcze bardziej dostanie, nie przejmuj się Twoimi '' rodzicami '' powtarzaj sobie że jeszcze tylko 3 lata i w domu Cię nie będzie jak chcesz zarobić to możesz sprzedać swoje zabawki (jak masz jeszcze) tą kasę co dostajesz to sobie odkładaj i gdy Ci się trochę uzbiera np. 5 zł możesz iść wydać w sklepach z odzieżą używaną, w tych sklepach są rzeczy niedrogie i nawet modne WSPÓŁCZUJĘ powodzenia suzan26 odpowiedział(a) o 21:19 mam bardzo podobnie tylko mama jest kochana a gaga na nią krzyczy i przeklina blocked odpowiedział(a) o 16:17 jqb odpowiedział(a) o 16:25 do sadu idz;D i pozbaw ich wladzy rodzicielskieja tak na serio rodzicow kochac nie musisz ale szanowac powinnas:)sa ten alternatywne formy zdobycia pieniedzy, mala podpowiedz- sloneczko i te sprawy;D Puciola1 odpowiedział(a) o 08:37 Hmmm... Może znajdź np. Roznoszenie ulotek albo pracować w lodziarni. Możesz też porozmawiać z najbardziej ufaną osobą przez cb. Może masz chłopaka jeśli mu ufasz to pogadaj z nim albo z siostra a może siostra dała by ci jakiś ciuch gdyby był na nią za mały czy coś. Kurcze nwm co Ci poradzic bidulko ja mam teraz 13 lat poszlam do gim teraz i mam 3 pary spodni nie dlatego ze babcia nie chce mi kupic (mieszkam z babcia) Tylko nie ma czasem jak ... (pieniadze,czas) Sama mialam z mamą tak ze bilam sie o karzdy grosz a jak cos sie nie spodobalo ze potrzebowalam bluzki to bylam bita ;/ ale to minelo jestem z kochana babcia szkoda mi Cie bo wiem co przezywasz ale nwm co poradzic :/ glowa do gory mozesz ewentualnie rajstopki i na nie rybaczki (zima) Ehhhh... Znam ten ból... Mam trochę inaczej matka jest jeszcze ale ojca nie na widzę mam go dość jest totalnym samolubem i sknerą! JAK uważa że jestem "Uzależnionym Grubasem" to ja mam go może kochać?! i tak on jest sam strasznie gruby i tępy ! Sorka ważę ok. 70kg a mam 168cm w szkole mam 4,5 (czasami 3 się zdarzy) a jak ja zobaczyłem jego stare świadectwo to NO COMMEND w tygodniu siedzę ok 1-2 godz. dziennie a w sobotę dłużej on jest tylko w weekendy w domu (to +) ale mam cały weekend zmarnowany ! jak mam ochotę wypocząć w weekend to mnie wyzywa za to że śpię do 10 lub nie chce mi się czegoś zrobić ! Co miesiąc wydają a bzdury pieniądze p 450zł na jakiś zestaw mebli ogrodowych ([CENZURA] z plastiku i metalu) a jak ja 3 lata proszę o coś powyżej np. 300zł to... "Po co ci to?! , itp! ja też bym mógł zadać takie pytania np. po co ci alkohol? po co ci laptop za tys? (kupił lapka i internet pobawił się nim miesiąc i mu się znudził ale nie pozwala tykać ani internetu ani laptopa ! dlaczego? bo jest SKNERĄ) Nie chcę się już rozpisywać bo to mnie dobija... Spróbuj ich zrozumieć może pożycz od siostry ciuchy ? I piszesz tylko że nie nawidzisz rodziców bo ci nie kupują ubrań smutne .Tylko to się dla ciebie liczy ? I możesz też z nimi spokojnie pogadać czy .A tak szczerzę powinnaś też zacząć ich sanować i rozumieć że nie mają milionów i nie stać ich aby na każdą dyskotekę coś nowego kupić możesz coś przerobić . mam pytanie czy ktoś cię lubi z kl?zadzwoni do takiego specjalisty nrtel znajdziesz w necie , ale on ci pomorzę a twoi rodzice pożałują milvana odpowiedział(a) o 13:19 Ja mam dużo ubrań ale nie mam nowych blocked odpowiedział(a) o 22:29 niwiem kocaj ja i placz czesto Uważasz, że ktoś się myli? lub

co zrobić gdy dziecko wyzywa rodziców