ciekawostki o leonardo da vinci

Leonardo Da Vinci nació el 15 de abril de 1452 en Vinci, una localidad de Florencia, Italia. Hijo ilegítimo de Piero Fruosino di Antonio, abogado florentino, noble y embajador de la República de Florencia; su madre, por su parte, era una joven campesina de nombre Caterina di Meo Lippi. Pese a que Leonardo Da Vinci jamás fue reconocido como Obras magnas como La última cena o La dama del armiño han quedado relativamente eclipsadas por la dimensión de su cuadro más famoso: La Gioconda o Mona Lisa, expuesta en el museo del Louvre de París y convertida en un auténtico icono popular. Especial sobre Leonardo Da Vinci. Vida, obra y legado de este genio universal. Media na całym świecie aż zawrzały kiedy watykańska badaczka Sabrina Sforza Galitzia powiedziała, że rozszyfrowała kod ukryty w obrazie Leonardo da Vinci "Ostatnia Wieczerza". Kobieta postanowiła zbadać przestrzeń tzw. lunety, czyli elementu sklepienia kolebkowego znajdującego się nad oknem w środkowej części malowidła. Ciencia e inventos de Leonardo da Vinci. Leonardo da Vinci (1452-1519) fue un erudito italiano, considerado como el epítome del "Hombre del Renacimiento", mostrando habilidades en numerosas y diversas áreas de estudio. Aunque es más famoso por sus pinturas como la Mona Lisa y la Última Cena, Leonardo también es reconocido en los campos de A Última Ceia (em italiano: L'Ultima Cena e também Il Cenacolo) é um afresco de Leonardo da Vinci para a igreja de Santa Maria delle Grazie em Milão, Itália.O trabalho presume-se que tenha sido iniciado por volta de 1495-96 e foi encomendado como parte de um plano de reformas na igreja e nos seus edifícios conventuais pelo patrono de Leonardo, Ludovico Sforza, duque de Milão. naskah drama tentang bullying 9 orang singkat. Jeśli zapytamy przypadkową osobę, kto to jest Leonardo da Vinci, każdy odpowie, że był to największy malarz, który żył w czasach renesansu. Jego dzieła, jak słynna Mona Lisa, zachwycają i zadziwiają do dziś. Mało kto wie, że mistrz Leonardo działał za życia głównie jako naukowiec, inżynier i wynalazca. Wiele zawdzięcza mu również współczesna medycyna. Poznaj najważniejsze informacje i ciekawostki na temat życia i twórczości Leonarda da Vinci oraz jego dzieła i wynalazki. Leonardo da Vinci - życiorys, informacje i ciekawostki z życia Informacje o życiu Leonarda da Vinci - wczesne lata i wykształcenie Leonardo da Vinci żył w latach 1452 - 1519. Był nieślubnym synem florenckiego prawnika. Do dziś historycy badają, kim mogła być jego matka. Czy była zwykłą służącą, czy niewolnicą przywiezioną z Konstantynopola? Nie miała jednak dużego wpływu na jego życie, gdyż mały Leonardo został zabrany przez ojca w wieku 5 lat i wychowywany we Florencji. Leonardo miał liczne, przyrodnie rodzeństwo, z którym nie utrzymywał kontaktu. Leonardo prawdopodobnie od dziecka wykazywał talent do rysunku, gdyż ojciec oddał go na naukę do rzeźbiarza i malarza, Andrei del Verrocchio. W dzieciństwie uczył się łaciny, matematyki i geometrii, jednak całe życie ubolewał, że nie odbył porządnych studiów i w gruncie rzeczy był samoukiem. U Verrocchia uczył się do 1469 roku poznając techniki malarstwa, rzeźby oraz zasady perspektywy. Kariera artystyczna Leonarda Po ukończeniu nauki Leonardo wstąpił do cechu artystów we Florencji, a po kilku latach stworzył własną pracownię. Z okresu pracy we Florencji pochodzi jego wczesnie dzieło, portret Ginevry Benci. W 1482 roku artysta znalazł pracę na dworze Lodovica Sforzy w Mediolanie, gdzie został nadwornym malarzem i inżynierem. Oferował swoje usługi głównie jako muzyk i inżynier. Swoje talenty wykorzystywał głównie do projektowania widowisk teatralnych z niesamowitymi efektami specjalnymi. Aby zabawiać gości księcia, ułożył zbiór zagadek i łamigłówek. Książe Sforza udostępnił malarzowi swoja rezydencję na pracownię oraz podarował posiadłość z winnicą. W tym okresie Leonardo namalował słynny fresk Ostatnia wieczerza. Niestety w skutek eksperymentów i prób tworzenia fresków nową techniką, malowidło bardzo szybko uległo zniszczeniu. Namalował też Damę z gronostajem i Madonnę w grocie, jednak wobec nawału innych prac i zainteresowań, nie miał wiele czasu na malarstwo. Po najeździe Francuzów na Lombardię i cieczce Lodovica Sforzy, Leonardo opuścił Mediolan i udał się do Mantui, na dwór Izabeli D’Este. Następnie w Wenecji stworzył ekspertyzę odnośnie fortyfikacji miasta. Przez kolejne lata podróżował imając się różnych zajęć, głównie inżynieryjnych. Od roku 1513 pracował dla papieża w Rzymie. W 1516 roku został zaproszony do Francji przez króla Franciszka I. Król zapewnił artyście świetne warunki życia i spędzał z nim dużo czasu na rozmowach. Leonardo, który był już wtedy częściowo sparaliżowany po wylewie, zmarł w 1519 roku. Ciekawostki z życia Leonarda Leonardo kochał przyrodę i zwierzęta. Stosował dietę wegetariańską. Miał też zwyczaj kupować ptaki, aby wypuszczać je na wolność. Potępiał też polowania i nigdy nie brał w nich udziału. Biografowie spierają się co do tego, czy był mańkutem. Do dziś nie wiadomo, dlaczego Leonardo prowadził swe notatki pisząc od prawej do lewej. Czy był leworęczny i nie chciał pisząc zamazywać tekstu? Czy też chciał utrudnić niepowołanym odczytanie swych notatek? Nie zachował się, żaden pewny wizerunek Leonarda i nie do końca wiadomo jak wyglądał w młodości. Jednak ze źródeł pisanych wiadomo, że był bardzo przystojnym mężczyzną. Nigdy się nie ożenił. Istnieje wiele domysłów na temat jego życia prywatnego. Niektórzy biogafowie przypisują mu romanse z Ginevrą Benci, Izabelą D’Este czy też z Izabelą Aragońską. Inni zaś twierdzą, że był homoseksualistą. W młodości Leonardo znalazł się w grupie oskarżonych o korzystanie z męskiej prostytutki. Oskarżenia oddalono, jednak malarz stał się ostrożny i odtąd nie ujawniał szczegółów ze swego życia prywatnego. Najważniejsze dzieła Leonarda da Vinci Dzieła malarskie Co ciekawe Leonardo nie uważał się za malarza. Na dworach ówczesnych książąt szukał pracy jako inżynier lub architekt. W listach do potencjalnych pracodawców podawał przede wszystkim informacje o umiejętności budowy machin wojennych, talentach muzycznych i przedstawiał swoje wynalazki. Zaś informacje o talencie malarskim podawał mimochodem, gdzieś na końcu. W ciągu swojego życia namalował prawdopodobnie tylko 22 dzieła malarskie, zaś na łożu śmierci żałował że nie poświęcił się bardziej malarstwu. Co ciekawe, za życia bardzo ceniono go jako malarza. Księżna D’Este nie mogła się doprosić, aby ją sportretował. Jednak Leonardo bardziej interesował się badaniem świata, projektowaniem, tworzeniem wynalazków i wymyślaniem nowych technik, że nie starczało mu czasu na malarstwo. Znane dzieła Leonarda da Vinci, które dotrwały do naszych czasów: Zwiastowanie,Madonna z goździkiem,Portret Ginevry Benci,Mona Lisa,Madonna Benois,La bella Principessa,La belle Ferroniere,Dama z gronostajem,Św. Hieronim - obraz niedokończony,Madonna w grocie 1,Madonna w grocie 2,Portret muzyka,Fresk Ostatnia wieczerza,Św. Anna samotrzeć,Madonna z kądzielą,Zbawiciel Świata,Jan Chrzciciel. Prócz tego źródła podają informacje o 5 dziełach, które zaginęły. Ponadto zachowały się liczne rysunki i szkice Leonarda jak również bogato ilustrowane notatniki i zapiski. Leonardo da Vinci jako renesansowy rzeźbiarz i architekt Jako wszechstronnie uzdolniony człowiek renesansu, Leonardo zajmował się również rzeźbą. Jednak żadna z jego prac rzeźbiarskich nie została ukończona. Pozostały po nich tylko liczne rysunki i projekty. Otrzymał on zlecenie wykonania pomnika konnego Francesca Sforzy. Wykonał szereg rysunków, projektów, stworzył model gipsowy naturalnej wielkości, jak również przygotował się technicznie do wykonania odlewu. Jednak trwała wojna z Francją i brąz na pomnik został przeznaczony na inne cele. Obecnie w Mediolanie znajduje się posąg konia wykonany dokładnie według notatek i rysunków Leonarda da Vinci. Pomnik, odsłonięty w 1999 roku, znajduje się w pobliżu wyścigów konnych i stanowi jedną z atrakcji turystycznych Mediolanu. Również projekty architektoniczne Leonarda nie doczekały się realizacji. Ciekawy był projekt mostu w Konstantynopolu. Prawdopodobnie w czasie pobytu w Rzymie, Leonardo rozmawiał z wysłannikami sułtana i przekazał im swój list z ofertą pracy dla sułtana Bajazyda II. Wykonał dla niego projekt mostu. Co ciekawe projekt ten zrealizowano w Norwegii. W 2001 roku otwarto w miejscowości As, most wybudowany według zmniejszonego projektu Leonarda. Leonardo da Vinci jako renesansowy inżynier, architekt i wynalazca Leonardo da Vinci jako człowiek renesansu Epoka renesansu rozpoczęła się we Włoszech w XIV wieku i trwała do końca XVI wieku. W okresie poprzedzającym upadek Konstantynopola, artyści, myśliciele, naukowcy i ludzie sztuki uciekali przed Turkami do Włoch. Był to okres świetności księstw włoskich, odkrycia dzieł starożytnych i fascynacji sztuką, literaturą i nauką. O Leonardzie mówi się jako o człowieku renesansu, o wszechstronnych zainteresowaniach. Całe życie prowadził własne badania nad światem i sporządzał dokładne notatki ze swoich obserwacji, które zaczął prowadzić już w młodości. Wykonywał setki szkiców i rysunków. Zaczął od nauki rysunku badając proporcje ludzkiego ciała. Owocem jego dociekań jest “Człowiek witruwiański”, czyli schemat proporcji ciała. Leonardo tworzył ogromne ilości notatek, z których do naszych czasów zachowało się około 7 tysięcy stron, co stanowi połowę, tego co stworzył. Pracując u Lodovica Sfrozy zajmował się projektowaniem ogrodów, budową studni. Na własną rękę studiował podstawy mechaniki, budowę kanałów i matematykę. Nauczył się też lepiej łaciny, aby studiować dzieła starożytnych. Leonardo szukał też pracy na dworach jako muzyk. Co ciekawe, w Polsce został wykonany instrument muzyczny, według wcześniej nie zrealizowanego projektu Leonarda. Leonardo da Vinci i medycyna Leonardo interesował się ludzkim ciałem początkowo jako artysta, aby szlifować umiejętność rysunku. W późniejszych latach rozpoczął studiowanie ciała ludzkiego, wykonując sekcje zwłok we florenckim szpitalu. Sekcje były wówczas zabronione, jako zbezczeszczenie zwłok. Dlatego też ówcześni artyści jak Leonardo czy Michał Anioł, wykonywali sekcje po kryjomu, w nocy, borykając się z obrzydzeniem. W latach 1511 - 1514, Leonardo studiował działanie serca, tętnic i żył. Prawdopodobnie swoje obserwacje opierał na badaniach zwłok ludzkich oraz zwierzęcych. Interesował się również powstawaniem życia. Zachowały się jego rysunki dziecka w łonie matki czy też działania stosunku seksualnego. Był też prekursorem zdrowego trybu życia, gdyż odkrył, że chorobom można zapobiegać przez umiarkowane ćwiczenia fizyczne i poprawę diety. Wynalazki Leonarda da Vinci Mistrz Leonardo uważał się głównie za inżyniera. W liście do Lodowica Sforzy opisywał swoje umiejętności inżynierskie, szczególnie w projektowaniu machin wojennych. Już w młodości interesował się sztuką wojenną i tworzył schematy wymyślonych przez siebie machin, na przykład czegoś w rodzaju karabinu maszynowego. Leonardo studiował również przepływ wody i projektował ogrody i studnie. Większość wynalazków Leonarda nigdy nie zostało wykonanych za jego życia i pozostało tylko jako pomysły w jego notatkach. Na dworze Lodovica Sforzy pracował głównie jako twórca imponujących widowisk, w czasie których wykorzystywał znajomość techniki, aby tworzyć zapierające dech efekty specjalne. Na łożu śmierci, zaś, żałował że nie poświęcił się bardziej malarstwu, które przyniosło mu światową sławę na wieki. Leonardo da Vinci to jeden z najpopularniejszych Włochów w historii, jeden z największych malarzy wszech czasów oraz uosobienie człowieka renesansu. Jego dzieła stanowią inspiracje wieki po jego śmierci, a liczne wynalazki, które projektował, znacznie wyprzedzały swoje czasy. Oto kilka ciekawostek na temat mistrza. 1. Leonardo urodził się w 1452 roku nieopodal miejscowości Vinci, skąd wziął się jego przydomek. 2. Leonardo pochodził z nieprawego łoża. Był synem prawnika oraz chłopki. W związku ze swoim pochodzeniem chłopiec nigdy nie ukończył żadnej szkoły, na szczęście uratowały go niesamowity talent artystyczny oraz nietuzinkowy intelekt. 3. Przez wiele lat eksperci uważali, że Leonardo był leworęczny. Okazało się jednak, że artysta potrafił posługiwać się zarówno lewą, jak i prawą ręką. Mówi się nawet o tym, że był zdolny do jednoczesnego malowania i pisania obiema rękami. 4. Jego zapiski, które do dziś można podziwiać w muzeach, były tworzone w postaci odbicia lustrzanego. Według anegdoty artysta nauczył się takiego zapisu, aby nikt, kto zajrzy mu przez ramię, nie wiedział nad czym pracuje. 5. Leonardo da Vinci był oskarżany o stosunki seksualne z mężczyznami, za co groziła mu wówczas kara śmierci. Uniknął jednak takiego losu, ponieważ nie znaleziono świadków, którzy mogliby to potwierdzić. 6. Artysta bardzo interesował się inżynierią wojskową i rysował liczne projekty, które o całe epoki wyprzedzały jego czasy. Wśród nich znalazły się na przykład spadochron, czołg czy prototyp samolotu. 7. Jego obrazy były tak realistyczne dzięki licznym studiom nad budową ciała. Leonardo brał udział w licznych sekcjach zwłok, które stanowiły dla niego źródło badań. 8. Malarz zdawał się ekscentrykiem jak na swoje czasy. Jego ogromna uroda najczęściej była podkreślana przez odzież w różnych odcieniach fioletu i różu. Często kupował również zwierzęta domowe, aby natychmiast je uwolnić, surowo potępiał polowania i był zagorzałym wegetarianinem. 9. Artysta uwielbiał żartować z ludzi i robić im kawały. Podobno zdarzyło mu się przyprawiać rogi i skrzydełka jaszczurkom tylko po to, żeby diabelskie kreatury straszyły mieszkańców Watykanu. 10. Do jego najpopularniejszych dzieł należy Mona Lisa. Obraz powstawał od 1503 do 1507 roku, a pod koniec osiemnastego wieku trafił na stałą wystawę do paryskiego Luwru. Jest to najpopularniejszy i najbardziej strzeżony obraz w historii, a tajemniczy uśmiech Giocondy stał się niemal przysłowiowy. 11. Drugim najważniejszym dziełem artysty była „Dama z gronostajem”, która obecnie znajduje się w Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Przypuszcza się, że gronostaj to odwołanie do Ludovica Sforzy, którego kochanką była modelka, ponieważ miał taki przydomek. Obraz został wywieziony do Paryża podczas powstania listopadowego, a później w 1939 zrabowali go Niemcy. Dzieło wróciło do Krakowa dopiero po drugiej wojnie światowej. 12. Na słynnym fresku „Ostatnia wieczerza” pojawiły się pomarańcze. Genialny Leonardo najwyraźniej nie wiedział, że te owoce pojawiły się na Bliskim Wschodzie kilkaset lat po śmierci Jezusa. 13. Współczesne badania dowodzą, że Leonardo dysponował jednym z najwybitniejszych umysłów wszech czasów. Gdyby dziś zrobiono mu test na inteligencję, osiągnąłby poziom pomiędzy 200 a 250. 14. Do dzisiejszych czasów przetrwało „tylko” sześć tysięcy stron notatek geniusza, który nigdy nie rozstawał się ze szkicownikiem. Przypuszcza się, że całość obejmowała ponad dwa razy więcej kart, w których Leonardo notował spostrzeżenia na temat zjawisk natury, ludzkiego ciała, matematyki czy maszyn wojskowych. 15. Mimo licznych zainteresowań i sukcesów, Leonardo zawsze cierpiał na kompleks nieudacznika. Wydawało mu się, że niczego w życiu nie osiągnął, a tuż przed śmiercią wyznał, że jego praca nigdy nie osiągnęła takiego poziomu, jaki powinna. 16. Mimo że do dzisiejszych czasów przetrwało tylko piętnaście obrazów mistrza, uważa się go a jednego z najwybitniejszych malarzy w historii. Jego dzieła były odkrywcze i innowacyjne, a metody, które wprowadzał, znajdowały naśladowców we wszystkich epokach. 17. Leonardo da Vinci prowadził skomplikowane badania nad erozją rzeczną. W rezultacie stwierdził, że Ziemia jest znacznie starsza niż podaje to Pismo Święte. 18. W 1994 roku Bill Gates, najbogatszy człowiek na świecie i twórcę Microsoftu, kupił zbiór odręcznych notatek Leonarda za 30 milionów dolarów. Część z nich została wykorzystana jako wygaszacz systemu Windows. 19. Leonardo słynął z tego, że przyjmował zlecenia malarskie, aby maksymalnie przedłużać czas oddania dzieła, a często nawet nigdy go nie kończyć. Podobno był bardzo niecierpliwy i zawsze znajdowało się coś, co zajmowało go bardziej niż aktualnie malowane dzieło. 20. Przez całe życie uważał się przede wszystkim za konstruktora, wynalazcę i inżyniera. Nie przewidział, że stanie się popularny przede wszystkim jako malarz, ponieważ innym pasjom poświęcał o wiele więcej czasu. Do naszych czasów przetrwało zaledwie 15 jego obrazów, a w sumie stworzył ich niewiele więcej, bo 20. Jeden z nich znajduje się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. Genialny umysł, który nie mieścił się w ramach swojej epoki. Chyba nie masz wątpliwości, o kogo chodzi. Oczywiście o Leonarda da Vinci. Myślę, że każdy, kto interesuje się sztuką, powinien choć trochę wiedzieć kim był słynny da Vinci. Spis treściKim był Leonardo da Vinci?Krótki życiorys „człowieka renesansu”Jakich technik malarskich używał Leonardo da Vinci?Twórczość malarskaNajpopularniejsze obrazy Leonarda da VinciCiekawostki Kim był Leonardo da Vinci? Człowiek witruwiański, Leonardo da Vinci Leonardo da Vinci zwykle kojarzy się z wybitnym malarzem, którego obrazy zna cały świat. Warto wiedzieć, że da Vinci to więcej niż malarz. Leonardo – wegetarianin tak zatroskany o los zwierząt, że specjalnie kupował trzymane w klatach zwierzęta, aby je od razu uwolnić. Ponadto wizjonerski wynalazca i projektant prototypu kombajnu, koparki, helikoptera, czołgu miotającego kamienie, różnego typu maszyn hydraulicznych oraz lotni. Uważa się go też za ojca soczewek kontaktowych, które opisał dokładnie już w roku 1508. Można tylko żałować, że niektóre jego genialne pomysły pozostały przez kilkaset lat wyłącznie w sferze projektu. To baczny obserwator i myśliciel, który przez ponad trzydzieści lat skrupulatnie zapisywał wszystkie swoje idee, pomysły, projekty, a także szkice i rysunki. Zachowała się niestety tylko połowa spośród zbioru ponad 13 tysięcy kart, w tym Kodeks Huygenowski na temat proporcji ciała człowieka oraz stosunków matematycznych pomiędzy poszczególnymi jego częściami. To właśnie w nim jest słynny Człowiek witruwiański, bodajże najbardziej znany rysunek Leonarda. No właśnie, matematyka i anatomia to kolejne dziedziny, które jego pasjonowały. To jeszcze nie wszystko, ponieważ Leonardo da Vinci naprawdę zasługuje na miano „człowieka renesansu”. Zajmował się również efektami specjalnymi w teatrze – wizualnymi i akustycznymi. Nieobca mu też była rzeźba, a nawet miał talent muzyczny i literacki. Krótki życiorys „człowieka renesansu” Leonardo, urodzony 15 kwietnia 1452 roku w małej wiosce toskańskiej Anchiano, był nieślubnym synem florenckiego prawnika i ten fakt blokował mu możliwość kształcenia się na uniwersytecie. Na wykształcenie akademickie liczyć zatem nie mógł, ale już na swoją inteligencję jak najbardziej, a ta była naprawdę nieprzeciętna. Da Vinci był samoukiem, człowiekiem wielu talentów. Przez pierwsze pięć lat swojego życia przebywał w domu swojej matki, a później zamieszkał w domu ojca w miasteczku Vinci. Tak, da Vinci nie jest nazwiskiem we współczesnym rozumieniu, ale oznacza jedynie tyle, że Leonardo pochodzi z miasta Vinci. Mimo że mieszkał z ojcem, to de facto zajmował się nim stryj Francesco, który przekazał małemu Leonardowi miłość do świata przyrody i natury. Jednak to właśnie ojciec odkrył u swojego syna wyjątkowe zdolności rysunkowe. Dlatego posłał go do pracowni znanego malarza i rzeźbiarza florenckiego Veroccia, gdzie Leonardo spędził kilka lat, a przede wszystkim poznał podstawy malarstwa i złotnictwa. Już w wieku 20 lat został wpisany do ksiąg cechowych, więc miał prawo do przyjmowania samodzielnych zleceń. Przez 10 lat przebywał we Florencji, ale zraził tam do siebie wielu ludzi. Wynikało to ze specyficznego podejścia do pracy. Leonardo przyjmował zamówienia, jednak z ich kończeniem miał już problem. Oczywiście to nie kwestia braku zdolności, ale wyjątkowego perfekcjonizmu – ten genialny artysta potrafił przez długie miesiące przygotowywać się do namalowania jednego obrazu. W tym czasie szukał np. modeli albo zastanawiał się nad pozami konkretnych postaci. W efekcie klienci rezygnowali z jego usług. W 1482 roku Leonardo da Vinci osiadł na 18 lat w Mediolanie. Został tam nadwornym malarzem i inżynierem Ludwika Sforzy. Organizował też wspaniałe przyjęcia na dworze księcia. Opuścił Mediolan po zajęciu miasta przez Francuzów. Na jakiś czas wrócił do Florencji, przebywał też w Wenecji i w wielu innych miastach włoskich. Do Mediolanu zawitał ponownie w 1506 roku, gdzie spędził 7 lat. Pod koniec życia zamieszkał w posiadłości Cloux zlokalizowanej niedaleko rezydencji królewskiej w zamku Amboise i tam też zmarł 2 maja 1519 roku. Jakich technik malarskich używał Leonardo da Vinci? Leonardo lubił eksperymentować. Mimo że doskonale poznał zasady perspektywy liniowej, to uważał, że nadaje się ona wyłącznie do przedstawienia elementów architektury, ewentualnie detali natury mających kształty zbliżone do geometrycznych. Święta Anna Samotrzecia, Leonardo da Vinci Perspektywa liniowa sprawia, że elementy znajdujące się dalej na obrazie wydają się mniejsze. Według Leonarda perspektywa liniowa za bardzo jednak zawęża możliwości odtworzenia tak ważnych kwestii, jak wilgotność powietrza czy światło. Dlatego tak chętnie korzystał z perspektywy barwnej i powietrznej. Jego Traktat o malarstwie zawiera rozważania na temat prezentacji rzeczy oddalonych, które powinny być nieco rozmyte, jakby przydymione. Malarz nazwał to perspektywą zanikania. Kreatywny umysł Leonarda umożliwił zatem odkryć tak charakterystyczną dla sztuki renesansu technikę sfumato, stanowiącą wręcz feerię niezwykle subtelnych efektów optycznych. Nazwa techniki pochodzi od czasownika włoskiego oznaczającego rozmycie, zacieniowanie, znikanie. Według artysty technika sfumato jest jak dym pozwalający wykreować mglisty efekt głębi i cienia, w którym wszystkie linie stają się niewyraźne i rozmazane. Przyjrzyj się obrazowi Święta Anna Samotrzecia – doskonale widać, jak światło i cień idealnie nachodzą na siebie i nie tworzą konkretnych granic. W ten sposób Leonardo da Vinci chciał pokazać powietrze znajdujące się pomiędzy poszczególnymi elementami. Eksperci badający współcześnie obrazy mistrza odkryli, że w jego pracach można znaleźć aż 30 ultracienkich warstw farby o łącznej grubości zaledwie 30-40 mikrometrów, co stanowi połowę grubości ludzkiego włosa. Efekt cieniowania uzyskiwał dzięki wykorzystaniu miedzi, a w obrazie Mona Lisa zastosował w tym celu tlenek manganu. Leonardo da Vinci początkowo używał tempery, ale dość szybko ją porzucił na rzecz farb olejnych. To właśnie farby olejne pozwalały malarzowi precyzyjniej modelować i cieniować linie, tworzyć kilka warstw malarskich, a tym samym osiągnąć głębię kolorów w różnorodnej tonacji. Farby te powstawały z roślin, minerałów oraz ziemi. Bazę najczęściej stanowił olej z siemienia lnianego i orzechów włoskich. Aby uzyskać pigment, Leonardo musiał dokładnie zmielić i rozetrzeć wszystkie składniki. Najczęściej zajmowali się tym jego uczniowie, jednak to dość uciążliwa praca, która pochłaniała sporo czasu. Dlatego artysta szukał innego rozwiązania i oczywiście je znalazł – na wzór tłoczarki oliwy udało mu się skonstruować specjalną maszynkę do ucierania farb. Twórczość malarska Mona Lisa, Leonardo da Vinci (1503-1507) Leonardo da Vinci uważał malarstwo za ukoronowanie sztuki, a to ze względu na jego niemal nieograniczone możliwości przedstawiania różnorodnych form oraz bogactwa świata. Zwróć uwagę na jego niesamowity sposób przedstawiania życia duchowego. Nie ma w tym przypadku, ponieważ artysta twierdził, że nie można namalować samej postaci człowieka, ale trzeba pokazać też jego świat wewnętrzny. Osoby, które pojawiają się na obrazach Leonarda zdają się zatem nawiązywać subtelny kontakt z obserwatorem (jak Mona Lisa) albo pomiędzy sobą (jak apostołowie w Ostatniej Wieczerzy). Da Vinci doskonale pokazywał również emocje. Jego postaci wykonują bardzo ożywione gesty, a dla wprowadzenia dynamicznych napięć pomiędzy nimi artysta wykorzystywał kontrapost. Temu genialnemu malarzowi zawdzięczamy czyste przedstawianie krajobrazu jako bardzo jednolitej przestrzeni mającej głębię i przekazującej nastroje. Rysunek krajobrazu jest właśnie jednym z pierwszych tego typu pejzaży. Leonardo pozostawił niewiele obrazów, ale każdy z nich jest po prostu wyjątkowy. Jego nieokiełznana ciekawość świata sprawiała, że często nie był w stanie dokończyć jednego dzieła, a już zaczynał kolejne. To niewątpliwie mistrz portretu psychologicznego, który jak nikt inny potrafił w pełni oddać przeżycia duchowe, emocje oraz swoistą tajemnicę człowieka. Na pewno znasz jeden z najsłynniejszych obrazów artysty, jakim jest Mona Lisa. Trudno wręcz oderwać wzrok od nieco zagadkowego uśmiechu postaci. Ten portret powstawał przez 4 lata i został namalowany farbami olejnymi na desce topolowej. Najpopularniejsze obrazy Leonarda da Vinci Portret damy z gronostajem, Leonardo da Vinci (1488-1490) Na pewno kojarzysz taki obraz, jak Dama z gronostajem, która została wykonana na desce orzechowej w technice olejnej z użyciem tempery. To portret Cecylii Gallerani, kochanki księcia Ludwika Sforzy – namalowany około 1489 roku. Trzymane przez kobietę zwierzę nie jest przypadkowe, ponieważ jego grecka nazwa nawiązuje do nazwiska modelki, a zarazem do Ludwika Sforzy, który był kawalerem Orderu Gronostaja. W zasobach Luwru znajduje się nie tylko Mona Lisa, ale także inny obraz mistrza – Jan Chrzciciel. Zwróć uwagę na fantastyczne wyważenie postawy ciała, idealne przedstawienie koncepcji światła i cienia dzięki łagodnemu modelowaniu tonów jasnych i ciemnych. Obraz jest wyjątkowo plastyczny w wyrazie i to bez zastosowania linii. To wręcz genialny przykład techniki sfumato. Na pewno też znasz Ostatnią Wieczerzę, która dla odmiany jest malowidłem ściennym. Wbrew pozorom to nie fresk, ale wynik eksperymentu Leonarda z farbami temperowymi wymieszanymi z olejnymi, które nakładał na zagruntowaną ścianę. W ten sposób malarz mógł doprowadzić niemal do perfekcji każdy detal kompozycji, ponieważ nie musiał się spieszyć, co wymaga technika fresku. Niestety, ale dzieło zaczęło łuszczyć się i blaknąć już kilka lat po jego wykonaniu. Ostatnia wieczerza, Leonardo da Vinci (1495–1498) Co więcej, w 1652 roku wykuto na ścianie z malowidłem otwór drzwiowy i tym samym bezpowrotnie zniszczono fragment obrazu, obejmujący część stołu oraz stopę Chrystusa. Kolejne renowacje nie przynosiły większego efektu. Jednak trudno nie zachwycić się kunsztem dzieła, w którym wszystkie postacie wyglądają jak żywe. Jeszcze większe wrażenie robi całe wnętrze, w którym Leonardo namalował Ostatnią Wieczerzę – to iluzjonistyczne przedłużenie refektarza w mediolańskim klasztorze Santa Maria della Grazie. Leonardo da Vinci to postać niezwykła. Był leworęczny, ale to nic szczególnego. Bardziej niesamowite jest to, że pisał od prawej do lewej strony. Miało to jednak swoje uzasadnienie, ponieważ dzięki temu nie rozmazywał wilgotnego atramentu. Co więcej, potrafił jedną ręką malować, a w tym samym czasie drugą pisać. Podzielność uwagi godna najwyższego uznania. Aha, aby ćwiczyć swój mózg nauczył się nawet żonglować. Trudno się zatem dziwić, że jego iloraz inteligencji szacuje się na zakres 200-250. Leonardo da Vinci, czyli wielki obserwator rzeczywistości, innowator oraz kreator idei zrealizowanych dopiero w XX wieku. Był wybitnym rysownikiem i malarzem, naukowcem, wynalazcą, filozofem, muzykiem, pisarzem i aranżerem, który oznacza doskonale epokę renesansu. Krótki życiorys Leonardo da VinciBiografia rozszerzona Leonardo da VinciCiekawostki o Leonardo da VinciCytaty Leonardo da VinciKsiążka o Leonardo da Vinci Krótki życiorys Leonardo da Vinci Leonardo da Vinci przyszedł na świat w Anchiano 15 kwietnia 1452 roku. Uczył się malarstwa terminuąc w jednej z lokalnych pracowni, w związku z czym mógł wpierw pracować na dworze samego Ludvica Sforzy, aby mając dwadzieścia lat zostać członkiem cechu malarzy. Przebywał pracując we Florencji i Mediolanie. W roku 1513 wyjechał do Rzymu, później przeniósł się do Francji, wprost na dwór Franciszka I. Natomiast to przebywając we Florencji popełnił takie dzieła jak „Pokłon Trzech Króli”, „Św. Anna Samotrzecia”, „Św. Hieronim i Zwiastowanie”, „Bitwa pod Anghiari”, oraz „Mona Lisa”. Był to zatem jego okres florencki, traktowany też w takich ramach wśród znawów twórczości. Jednak to okres mediolański był dla Leonarda da Vinci tym najdłuższym, owocując dziełami jak na przykład słynna „Dama z gronostajem”, „Madonna w grocie skalnej”. Były obok obrazów i malowidła ścienne, wystarczy przecież wspomnieć dzieła: „Ostatnia Wieczerza”, „Bachus”, „Św. Jan Chrzciciel” czy też „Leda z łabędziem”. Był człowiekiem renesansu, bowiem zajmował się oprócz tego mechaniką, optyką, matematyką, botaniką czy również anatomią. Zawdzięczamy mu też traktaty w dziedzinach takich jak architektura, anatomia, optyka i mechanika. Był wspaniałym budowniczym, skonstruował prasę dźwigniową, walcarkę, tokarkę kołową, szlifierki, spadochron, łódź podwodną oraz śmigłowiec i rozmaite dźwigi. Umarł w zamku Cloux koło Amboise mając 67 lat. Biografia rozszerzona Leonardo da Vinci W poszukiwaniu mecenasa Był nieślubnym synem notariusza i chłopskiej córki. Przyszedł na świat w wiosce Anchiano, koło Vinci, niedaleko Florencji. Terminował w pracowni malarskiej. W wieku dwudziestu lat zasilił cech malarzy, przy czym już trzy lata wcześniej samodzielnie pracował na dworze Ludvica Sforzy. Przejściowo pracował w Mediolanie i Florencji, by wyjechać do Rzymu w roku 1513, gdzie znalazł się pod opieką brata papieża Leona X. Cieszył się już wówczas dobrą reputacją, dzięki której król francuski Franciszek I ściągnął go do siebie. Twórczość malarska w dwóch okresach Popularność po dziś dzień zawdzięcza malarstwu, a zwłaszcza technice malarskiej zwanej sfumato, przy czym zachwycała jego wszechstronność. Proporcje dzieł są nadzwyczajne i widać w nich szczegółowe wyliczenia matematyczne. Jego okres twórczości zwanym florenckim przyniósł dzieła takie jak „Pokłon Trzech Króli”, „Św. Hieronim i Zwiastowanie”, „Św. Anna Samotrzecia” i „Bitwa pod Anghiari”, czy w końcu jego pewnie najsłynniejsze dzieło „Mona Lisa”, gdzie odnajdujemy niezwykłe i wprost nieprawdopodobne studium perspektywy sprzed przecież pół tysiąca lat. Natomiast okresem najdłuższym jego twórczości był okres mediolański, stąd takie dzieła jak „Dama z gronostajem”, „Madonna w grocie skalnej” oraz malowidło ścienne „Ostatnia Wieczerza”. Ale nie tylko, bowiem to także „Św. Jan Chrzciciel”, „Bachus” i „Leda z łabędziem”. Twórczość naukowa Był przy całym swym kunszcie malarskim geniuszem naukowym swych czasów. Świadczą o tym udokumentowane rezultaty jego badań i odkrycia, których dokonał. W Mediolanie podjął systematyczne studia w dziedzinie mechaniki, optyki, matematyki, botaniki, anatomii czy również faz snu. Poprowadził wówczas pracę nad traktatami w dziedzinie architektury, anatomii, optyki i mechaniki. Natomiast okres florencki to jego zaangażowanie w kosmologię i w pracę nad licznymi wynalazkami, takimi jak śmigłowiec, spadochron, pojazd bojowy, łódź podwodna, maszyna włókiennicza, pompy, zawory, szlifierki, tokarka kołowa, walcarka oraz prasa dźwigniowa. Były to projekty, które jednak nie przeszły z teorii papieru do rzeczywistości praktycznej, mimo że próby dotyczące maszyny latającej były w fazie konstrukcyjnej podobnie jak konstrukcje dźwigów. Dzięki temu za pewne wyprzedzał swoją epokę o całe stulecia. Prace dotyczące teorii wymienionych rozwiązań ukazały się dopiero po jego śmierci za sprawą kompilacji wykonanej w 19 księgach, a to przez jego przyjaciela Francesco Melzi’ego. Każe to spojrzeć na Leonarda da Vinci jak na artystę naukowca oraz odkrywcę. Z całą pewnością Leonardo da Vinci był geniuszem. Pracował do ostatnich swych chwil. Umarł w zamku Cloux koło Amboise mając 67 lat. Ciekawostki o Leonardo da Vinci Wyznawał zasadę podążania za nauką nawet jeśli godzi ona w dogmat. Nazywał muzykę młodszą siostrą malarstwa. Uważał, że dusza opuszcza ciało bardziej niechętnie niż może się to zdawać. Uważał, że kluczem do sukcesu jest odpowiedni balans między pewnością siebie a zwątpieniem. Wyznawał hermetyczny trójpodział istoty ludzkiej na ciało, duszę i ducha. Eksperymentował z miłością homoseksualną. Trzymał pędzel w lewej dłoni a palcami prawej rozsmarowywał farbę. By weryfikować efekt malarski używał lustra, aby w odwróconej perspektywie móc spojrzeć na dzieło z odpowiednim dystansem. W sprawie samej percepcji uwzględniał nawet wilgotność powietrza, a to podkreślając dynamiczny charakter światła i jego „stawanie się”. Wyrażał przekonanie, iż warstwa emocjonalna determinuje stan ducha. Dopiero mikroskopijne badanie jego dzieł dowiodło jego drobiazgowości w wykonywaniu swych dzieł. Był optymistą w stosunku do istoty natury ludzkiej, wyznając przekonanie o nieograniczonych zdolnościach ewolucyjnych. Zaprojektował maszynę latającą podobną do helikoptera. Posługiwał się techniką malarską zwaną sfumato, którą opanowawszy do perfekcji mógł on oddawać wspaniałą perspektywę, którą obserwujemy na przykład w jego obrazie „Mona Lisa”. Leonardo da Vinci miał przyjaciela nazwiskiem Francesco Melzi, któremu to zawdzięczamy upublicznienie wszystkich dziewiętnastu ksiąg sporządzonych przez wybitnego twórcę. Prasa dźwigniowa, walcarka i tokarka kołowa, jak również rozmaite dźwigi, były tymi wynalazkami, które wkrótce po śmierci artysty odnalazły swe zastosowanie gospodarcze. Cytaty Leonardo da Vinci „Życie dobrze użyte jest długie.” „Źle czynisz, jeśli chwalisz, gorzej, jeśli ganisz rzecz, której dobrze nie znasz.” „Zostawiajmy po sobie dobre imię i trwałą pamięć wśród śmiertelnych, aby życie nasze nie przeszło nadaremnie.” „Znam sposób budowy mostów bardzo lekkich i mocnych, łatwo przenośnych oraz innych mocniejszych, które opierają się ogniowi i atakowi. Potrafię także budować kryte wozy bezpieczne i nie do zdobycia. Pod ich osłoną może posuwać się piechota, nie natrafiając na żaden opór. (…) Mógłbym wykonać w brązie posąg konny i malować obrazy wszelkiego rodzaju.” „Zły uczeń, który nie przewyższa swego mistrza.” „Złe towarzystwo wciąga dobrych w zgubę.” „Ziemia nie znajduje się w środku koła słonecznego ani w środku świata.” Książka o Leonardo da Vinci „Leonardo” Arrechea Julio jest dziełem oddającym twórczość Mistrza przez pryzmat całokształtu jego renesansowej działalności. Źródła: „300 postaci które zmieniły historię Polski i świata”. Videograf II, Chorzów 2008 Ciekawe artykuły: Niezwykły życiorys: Polub nas: Tagi: W 1339 r. Florencja stała się pierwszym miastem w całej Europie z brukowanymi ulicami. Oto najlepsze ciekawostki oraz ważne informacje o Florencji. Leonardo Da Vinci urodził się 15 kwietnia 1452 roku w dolinie doliny rzeki Arno na terytorium Florencji. Florencja przyciąga ponad 10 milionów turystów rocznie. Amerigo Vespucci, słynny badacz i nawigator, urodził się 9 marca 1454 roku we Florencji. Dante, Petrarch i Boccaccio jako pierwsi posługiwali się językiem innym niż łaciński, a mianowicie toskańskim, który ostatecznie stał się uznanym językiem włoskim. Był to początek końca łaciny jako wspólnego języka w całej Europie. Fortepian został wynaleziony we Florencji przez Bartolomeo Cristofora. Toskański chleb jest tradycyjnie wytwarzany bez soli od XII wieku. Czy zauważyłeś, że symbol lwów jest wygrawerowany na każdym kamieniu węgielnym i progu Ponte Vecchio. No cóż, to dlatego, że w XIII-XVIII wieku lwy były wykorzystane do lokalnej rozrywki. Czy wiesz skąd pochodzi nazwa Via dei Leoni? Nie jest to tak dobrze znany fakt, ale dlatego, że lwy były kiedyś trzymane w klatkach za Palazzo Comunale, na ulicy, która do dziś znana jest jako Via dei Leoni. Bazylika di San Lorenzo jest jednym z najstarszych kościołów Florencji i była miejscem pochówku wszystkich głównych członków rodziny Medyceuszy. Budowa katedry w mieście trwała aż 140 lat. Budowa jego kościoła, uważanego za jedną z najbardziej spektakularnych budowli na świecie, rozpoczęła się w 1296 r. i została ukończona w 1436 r. Florencja została poważnie zniszczona podczas II wojny światowej przez Niemców, którzy wysadzili wszystkie mosty z wyjątkiem Ponte Vecchio, ponieważ rzekomo Hitler uznał go za zbyt piękny, by go zniszczyć. W latach 1865-1870 Florencja stała się stolicą nowo zjednoczonego królestwa Włoch. Oto rzeczy, których nie wiedzieliście o Florencji. Florencja jest uważana za miejsce narodzin renesansu i została nazwana „Atenami średniowiecza”. Najbardziej znanym zabytkiem Florencji jest Il Duemo. Kościół katedralny został ukończony w 1436 roku i jest uważany za główny kościół miasta. Piłka nożna: Florencja jest domem dla Fiorentina. Galeria Uffizi została wybudowana w 1560 roku dla urzędników rządu medyckiego i służyła jako budynek biurowy. Florencja miała dwie powodzie 4 listopada. Pierwsza w 1333 roku, a następnie 4 listopada 1966 roku. Według UNESCO Florencja zgromadziła aż jedną trzecią światowego dziedzictwa sztuki. W 1786 roku, za panowania Pietro Leopoldo, Florencja stała się pierwszym nowoczesnym europejskim krajem, który zrezygnował z tortur i kary śmierci. - (liczba ocen: 12)

ciekawostki o leonardo da vinci